Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Duo Reges: constructio interrete. Tanta vis admonitionis inest in locis; Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

De quibus cupio scire quid sentias. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Stoici scilicet.: Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Verum esto;: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
In schola desinis.: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Ita prorsus, inquam;: Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Recte, inquit, intellegis.: Pauca mutat vel plura sane;

Laboribus hic praeteritis gaudet, tu iubes voluptatibus, et
hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad
corpus, tu totus haeres in corpore.

Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri
sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ita, quem ad modum in senatu semper est aliquis, qui interpretem postulet, sic, isti nobis cum interprete audiendi sunt.
Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Hic ambiguo ludimur.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Si longus, levis. Cur id non ita fit? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quae contraria sunt his, malane? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.