At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Laboro autem non sine causa; Duo Reges: constructio interrete. Eaedem res maneant alio modo. Hoc est non dividere, sed frangere. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Is es profecto tu. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quo modo?

• Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
• Hunc vos beatum;
• Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
• Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
• Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
• Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;

1. Nam de isto magna dissensio est.

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Verum audiamus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Certe non potest.

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Quis enim redargueret?

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.