Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quid de Pythagora? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Duo Reges: constructio interrete. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere non potes.
- Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
- At enim hic etiam dolore.
- Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
- Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
- Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
- Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Bork Minime vero, inquit ille, consentit. Sint ista Graecorum; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
- Recte dicis;
- Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
- Haec dicuntur inconstantissime.
- Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
- Quid me istud rogas?
- Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
- Bork
- Bonum incolumis acies: misera caecitas.
- Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
- Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
- Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
- Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum virtute, vivere. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.